vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Avondnacht
Op een 's avondse nacht
wandelt een oude man
met zijn sigaar in de hand
door de brede boulevards.
Zijn voetstappen op de harde keien
weergalmen luid de echo.
De duiven die de broodkruimels
oppikten schrokken hevig
en vlogen weg in de sterloze lucht.
Verkeerslichten springen in vluchtige seconden
en de zebrapaden worden niet vertrapt
noch overreden.
De oude man likt de rook
van zijn baard af
droogt de as uit en
gooit zijn sigaar weg
voor een onbewoond huis
zonder nummer.
Reacties op ‘Avondnacht’
-
wauw , geen woorden voor tranen stonden in men ogen !
bella4 - 16-01-2016 om 22:03