Dochter

Een dochter gaat, verlaat nu het gezin
Slaat uit haar eigen vleugels
Ze gaat een ander leven in
Is er vanaf, de ouderlijke teugels


Gaat nu zorgen voor zichzelf en hem
Eigen inbreng, eigen zinnen
Raar nu ‘k overbodig ben
Toch een vreemd gevoel van binnen


Maar ‘t ís goed, een normaal verloop
Het op eigen benen staan
En natuurlijk heb ik hoop
Dat ik haar met raad, nog wel eens bij kan staan