Uitgeslapen

Na een lange winterslaap, pluk ik mijn beste dag van de boom zonder woorden en zie hoe die dag versmelt met de schoonheid van jouw zijn.

Mijn liefde ontboezemt de bloesem van jouw sieraad en streelt de bladeren tot aan je rijpe knop.

Ik wacht totdat de vlinders gaan komen en zuig dan jouw nectar in mijn gulzige mond.

Het ochtenddauw glinstert op je kelken en wacht totdat de zon je natheid sublimeert.

Uitgeslapen stap ik over spinnenwebben van dauw het voorjaar tegemoet.