vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
orgel
in de immensiteit van de kathedraal
dreunt en frivoolt de togata fuga
diepdonkere sonore tonen ondersteunen
de wimpelende hoogtes in staccato
het samensmelten van geluid en ruimte
doorzindert mijn lijf
verwarmt mijn droeve gedachten
vreugde borrelt omhoog
ik voel mij geborgen in de schoonheid
van het verleden
Het tilt mij op in het heden
alle last valt van mij af
alleen rust en vrede blijven over.
Reacties op ‘orgel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!