Het hart heeft geen mening

Liever zie ik mijn milde lach
tussen de weerspiegeling
van de spiegel.
In mijn gedachten
de vliegende twijfels onderaan
mijn buik het fijn gekriebel.

Ik ben een soep van gevoelens
het verdriet met geluk
geneutraliseerd.
Het mengsel van hoop en grenzen
is in mijn hersenen maar
al te goed verteerd.

Ik zie enkel het verlies
onder mijn handen.
In mijn ogen hoor ik een snik.
Mijn hart heeft geen mening
de pijlen wijzen nergens
gebroken ben ik.