het leven had soms gezwegen

een gesloten boek noemde je me
waarop ik meer dan een kaft besloot te zijn
en mijn wereld voor me liet spreken

ik gaf je een woordenboek
vol met contradicties
tussen blanco pagina’s

alsof ook mijn geweten
de woorden kwijt was
misschien nooit gevonden had

want het leven had soms gezwegen
was over overvolle zinnen gestruikeld
of had net iets te hard gestreept

in het doolhof van verwijzingen
naar niet bestaande pagina’s
met soms nog een zichtbare scheurlijn

ik had je nooit leren lezen
maar na enige analyse vond je het geheim
om tussen de regels te lezen