vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Om er even te wonen
ik heb stenen
letters gebakken
woorden gemetseld
tot zinnen en met
strofen muren en dak
mijn gedicht lijkt af
niet iedereen weet
plaats en bestemming
het pad naar de deur
die altijd open staat
voor allen die komen
om er even te wonen
in het huis bepaalt
ieder zijn kleuren
richt kamers in naar
voorkeur en smaak
mijn thuis is dit gedicht
ik verwelkom ieder gezicht
wil melker
19/10/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Om er even te wonen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!