vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
vallende ster
Een vallende ster daalde van uit je hart een landen in mijn ogen.
Ik schreeuwde hardop het scheurde er door heen.
En liet me blind achter.
De sterren , de maan , ze zijn allemaal uit geblazen.
Je liet me achter in het duister.
Geen dageraad geen dag meer.
Ik ben nu altijd in het donker.
In de schaduw van je hart.
(c)TFJ Kuipers
Bron:http://luiehond69.blogspot.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
02-11-2015
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Automutilatie Eenzaamheid Pijn VerdietReacties op ‘vallende ster’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!