Fictie

4/11/2015

ik zag je staan
in een herfst bladerend landschap
een wapperende wit-groene sjaal
in de najaarswinden

was in gedachten bij jouw - een kort ogenblik
als onze blikken kruisten
schonk ik mijn glimlach ...
die meer kon zijn
dan jij ooit
zou zien

uiteindelijk
bleef alles
zijn droomstof gehalte behouden

was ik in gedachten bij jouw
maar helaas
mijn hele leven is enkel van mij
altijd - is er ruimte geweest aan mijn zij
zoals de zon scheen
ween ik onzichtbaar
voor de stomste dingen
omdat ik jouw mis

zelfs - terwijl ik jouw niet ken
of weet - hoe jij er uitziet

loeit de muziek door mijn koptelefoon
soms is dat het enige
synchrone
met de pijn

uiteindelijk
bleef alles
zijn droomstof gehalte behouden

de seizoenen ouder - de nachten kouder