vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vluchtelingen
Vluchtelingen
Als ik zo de beelden zie
Van mensen, opééngepakt daar in een trein
’t Lijkt zoveel zo’n zeventig jaar terug
Toen mochten mensen ook zichzelf niet zijn
’t Verschil ?, toen een zekere dood
Nu verdreven van huis en haard
En soms nog de onzekerheid
Van, wat is een leven nu nog waard
Telkens weer een leider die,
Zijn soort of ras het beste vind
Hoe is het mogelijk in deze tijd
Dat hij nog volgelingen vindt
Hebben we dan die andre keer
Niet geleerd van holocaust
Toch als iemand krijgt de macht
Hij die andre diep veracht.
Reacties op ‘Vluchtelingen’
-
Super mooi gedicht en helemaal waar! Complimenten!
~ Joanne ~ - 11-11-2015 om 21:16