vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vertrek
De wind blies langs mijn haar
Gewichtloos dwarrelde ik daar
Wetend dat ik de grond zou raken
Niks om je zorgen over te maken
Gevoelens zorgde voor gevaar
En jij was mijn moordenaar
Geeft niet ik zal je vergeven
Want jij leerde mij zweven
Langzaam kreeg ik spijt
Het gefluister had me misleid
Ik dacht aan ons laatste gesprek
We hadden het over mijn vertrek
Ga je geen afscheid nemen
geen actie ondernemen
Me stoppen, me tegenhouden
Me van de dood weerhouden
Ik wilde zo graag winnen
Waar ging ik aan beginnen
Daar lag ik dan
Ik had verloren
Maar nu zullen ze
Me niet meer storen
Ingezonden door
Geplaatst op
17-11-2015
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZelfmoordReacties op ‘Vertrek’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!