Een freule in Heerhugowaard
EEN FREULE IN HEERHUGOWAARD
Een freule in Heerhugowaard
Stond daar bekend als fijnbesnaard
Maar voelde zich soms toch bezwaard:
Ze was verslaafd aan appeltaart
Ze zei: “Het ligt niet in mijn aard
Ik ben doorgaans uiterst bedaard
Het blijft dus ietwat onverklaard,
Mijn passie voor de appeltaartâ€
Door ’t eten van veel appeltaart
(Met heel veel slagroom, uiteraard)
Was haar postuur nogal verzwaard
Wat door haar arts werd aangekaart
Hij zei: “U gaat in sneltreinvaart
Richting uw eigen hemelvaart
Ze antwoordde toen doodbedaard:
“Ach, ik ben toch al hoogbejaard!â€
Ze overleed onlangs in maart
De uitvaart was de moeite waard
Ze had op kosten niet bespaard:
Men kreeg er thee met appeltaart
Haar neef was zeer beklagenswaard
Had jaren zijn geduld bewaard
Maar was nu totaal van de kaart:
De erfenis bleek geen ziertje waard
De grafsteentekst is lezenswaard
En wordt door ’t voorgaande verklaard:
“Hier ligt een hele ouwe taart,
Zij was verslaafd aan appeltaartâ€
Ingezonden door
Geplaatst op
16-12-2015
Over dit gedicht
Over een freule die verslaafd is aan appeltaart
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Appeltaart Erfenis FreuleReacties op ‘Een freule in Heerhugowaard’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!