vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vergeten oppervlakte
Ben ik ooit een kind geweest
dat ooit met een porseleinen pop
op het terras speelde?
Verleden en toekomst zijn eenrichtingsverkeer
zonder geschetste paden in mappen.
Op de basisschool speelde ik
golf met pingpong ballen
maar de turnleerkracht
streek zijn jogging nooit.
De hersencellen noemden geen
cellen meer maar Lego blokjes.
Ik wist niet welke dag
er morgen moest komen.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
07-01-2016
Over dit gedicht
Wat een kunstwerk is de mens, hoe nobel van verstand, hoe eindeloos rijk aan mogelijkheden, naar gestalte en beweging hoe karakteristiek en bewonderenswaardig, in zijn handelen op een engel lijkend
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinneringen KindReacties op ‘Vergeten oppervlakte ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!