Koningin der kunsten
Zij kijkt me aan
vanachter het bord
niet met bolle ogen
maar met volle
waarin ik haar gedicht
kon lezen stond ze daar
uitnodigend met een hand
vol fijn wit krijt.
Ik voel me aangetrokken
door het smalle schrijfmateriaal
sta op
kijk naar het punt
pak de binding vast
en wortel diep
de grote zestiende letter
van het alfabet
in het groene oppervlakte.
Zij vervolledigt
met de drie punten
en leert mij omgekeerd
schrijven.
Poëzie zou met
een hoofdletter geschreven
moeten worden.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
16-01-2016
Over dit gedicht
Toen ik begon te schrijven, had ik nog geen idee van wat poëzie met mij zou doen, dat ik door haar een raar fantoom zou worden
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
PoëzieReacties op ‘Koningin der kunsten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!