1001 Gedichten
Mijn verhaal
Eenmaal kijk ik achterom
en zie het huis waar ik opgroeide verdwijnen
zwijgend fiets ik verder
verder naar mijn nieuwe leven
ik wist wat ik allemaal op ging geven
maar heb het gedaan voor jou
omdat ik van je hou
bij het station aangekomen
de trein stopt en ik stapt in
nog kan ik terug
maar ik dacht wat heeft het voor zin
de deuren sloten en de trein reed
de velden de bomen en de huizen vlogen langs me heen
in een waas van tranen keek ik na buiten
en dacht ik ben niet alleen
verder van het huis waar ik opgroeide
en dichterbij het nieuwe leven
het doet mij nog steeds veel pijn
dat mensen het niet accepteren dat ik nu gelukkig bent
maar dit wat ik nu ben zo wil ik zijn
niet te hele tijd hoeven leven met de gedachte
wat als..
mensen die mij haten mij beoordelen
sta eerst in mijn schoenen
en loopt mijn paden voordat je een conclusie trekt.
Ingezonden door
Geplaatst op
04-02-2016
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Mijn verhaal’
-
Mooi verwoord, en de tekst klopt precies. Als jij je zo gelukkig voelt is het goed, het is jouw leven en jij moet uiteindelijk gelukkig zijn. Uiteindelijk kun je toch nooit iedereen tevreden houden. Ik vind je schrijfwijze verder ook erg prettig. Zal binnenkort eens wat meer gedichten van je gaan lezen :)
Anoniem - 07-02-2016 om 01:39
-
Hoi Rosalien, Ik ben radiopresentator van een gedichten en lovesongsprogramma bij de lokale radio Touche. Ik zou het leuk vinden (een aantal van) jouw gedichten op de radio voor te dragen. Vindt je dat goed? Groet, Anne
Anne van Hagen - 03-09-2016 om 17:30
-
ja natuurlijk mag dat, anders kun je me even berichtje sturen naar me mailadres, zit hier heel zelden op zoals je al misschien gemerkt hebt. ik kijk uit naar je reactie. mvg, roselien versteeg
summerblondie - 30-10-2016 om 20:10