sigaret
Ik keek opzij naar hem.
Hij keek voor zich uit.
Hij inhaleerde in zijn sigaret, en blies rook uit.
Ik heb hem dat, in de paar maanden dat ik hem ken, vaak zien doen.
Ik heb nooit de behoefte gehad om te roken.
Maar na vandaag wil ik even nergens meer aan denken.
Er is te veel gebeurd.
Ik pak de sigaret uit zijn hand.
Hij kijkt me aan
"Is slecht voor je." Zeg ik.
En ik neem een hijsje.
Voelt goed.
Hij lacht.
"Lekker eh?"
"Nee, gewoon om te vergeten." Antwoord ik.
Hij knikt en steekt een nieuwe op voor zichzelf.
"Ik begrijp je."
"Je hoeft me niet te begrijpen, hou gewoon je kop."
Hij lachte.
ik lachte terug.
Ik leunde tegen hem aan, een beetje onderuitgezakt.
Met m'n schoenen op het bankje.
Ik zeg te vaak dat het koud is.
Ik heb het ook vaak koud.
Nu ook.
Maar deze keer is het draagbaar.
Kwam er maar nooit een einde aan deze nacht.
Reacties op ‘sigaret’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!