Strijd

Ik voel me gesloopt
Kruipend huilend misplaatst haat
Verslaafd aan de dope
Geen schijntje van hoop

Ik kijk door de loop
Tastend in het duister gedoopt
Door het kwaad met mijn longen en kop
Gevuld met rook

Gebroken God waar is mijn geloof
Ik voel me beroofd
Van waardigheid liefde en ook
Mijn kindertijd en die is nu dood

Over door een overdosis gekloot
En niemand die er schuldig is
Is wat de onschuld zelf gelooft

Kop in het zand en doof
De pijn in mijn hart want ik geloof
In een leven gemaakt van strijd en onmacht geef acht

Geef het niet op en wacht
Op mijn tijd die gedachte verzacht
Ja ik wacht op mijn tijd
Maar wordt die tijd ooit gebracht?