Mijn veilige wereld die niet zo veilig voelde

De zomervakantie begon bijna, het zou een kleine ingreep zijn.
Na de vakantie zou ik verlost zijn van mijn pijn.
Liggen, niet lopen of kunnen zitten leefde ik elke dag in een soort roes.
Misselijk van de medicijnen, maanden op bed dat was echt geen smoes.
Ik kon alleen maar naar muziek luisteren en 's nachts lag ik urenlang wakker.
Wat voelde de wereld klein, ik voelde me steeds zwakker.
Veel onderzoeken, specialisten, operaties en 2 ziekenhuizen later.
Waarom ging het bij mij telkens mis? en waar was de controle?
Ik verafschuw mijn ervaring en voel mij een hater.
Keer op keer werd ik teleurgesteld, ik was in de medische molen beland.
2 jaren van mijn jonge leven gemist en nu na 8 jaar schijnt de zon weer voor mij.
Die donkere tijd van onmacht mag voor mij in de prullenmand.
Een lieve man en 2 mooie meisjes maken mij nu iedere dag blij.
De pijn blijf ik voelen, maar de ellende is voorbij.