sigaret in de mondhoek

sigaret in de mondhoek slinger ik verf
op het linnen, ruik aan vrouwen, benauwde
ogenblikken kruipt spijt voorbij, ik staar u aan.

Men neme mij al mijn dromen af, ontwaak ik
in een ander bad. Ik sleep met flessen drank,
ik laat maar weten, tot het breken van de ochtend,

nieuwe uren zich gaan vullen, waar het donker
van daarnet, laat ik mijn kwasten spreken, open
het schilderij, en wandel weg. Herinnering aan

een autorit, voortglijdend over asfaltdek, scharnier
moet ingevet, dubbele deining, ergens nog
blauw licht komt aangezwaaid, schemert weg.