vorige gedicht
vorige gedicht
Genoeg
Het put me uit.
Het slorpt me op.
Ik wil leven zonder zorgen,
gelukkig zijn zonder te doen alsof.
Ik wil ademen zonder me me af te vragen
wanneer dat nu eindelijk stopt.
Ik wil kunnen huilen,
zoals een klein kind.
Ik wil in de armen van meme in slaap vallen
en wakker worden zonder wallen.
Zonder verdriet en zonder pijn.
Want 'k heb geen moeder die er zal zijn.
Reacties op ‘Genoeg’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!