vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Blauwtje lopen
Ik heb mijn borsten verkocht
bij de schilder aan het station.
Hij tekende me blauw
met zijn fijne kwast verroodde
hij mijn wangen
ik fluisterde dat een spiegel
mij nooit naakt zag.
Mijn rechterborst woog
een kilogram
de linker een half
zijn hand was vol
waardoor het verf
drupte door zijn rits
zijn water maakte het blauw
helder en ik wist niet dat
ook een kruis blauw zag.
Reacties op ‘Blauwtje lopen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!