"Merode finale"
25/9/2002
jouw glimlach
neem ik mee
tedere onbekende
jij word mijn fee
met de witte schoenen
wiens naam
ik zelfs niet kende
je gelaat
was mijn herinnering vergeten
maar je nadrukkelijke glimlach
zal mij bijblijven
en als de kilte
me terug in haar greep wou krijgen
waren er nog steeds jouw ogen
die naar mij Toe bewogen
het was het laatste
dat ik ooit nog verwachtte
na al die jaren
van stilte
van wegstaren
werd het een onverwacht weerzien
met wat mijn hart
nog kon bewaren
de resten
van teveel gekwetste dromen
want ze vonden
nooit een onderkomen
in de palm
van iemand anders rechterhand
die samen met mij
zonder het te weten
op hetzelfde moment
enkel kilte welkom zou heten
zovele nachten poogde te vergeten
zonder te verwachten
dat het echt lukte
hoe het zou zijn
in te slapen
terwijl enkele handen de pijn verzachten
met hun warmte
en we nog enkel aan mekaar dachten
zoals die eerste keer-voor we elkaar weer zien
Reacties op ‘"Merode finale"’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!