Het toneel

In hoeverre ben ik bang, te zijn
wie ik geweest ben
Nu ik weet wat was en kwam

Hoe schuldig kan ik zijn
aan het product van mijn verleden
Voor u staand vandaag
vol van schande, zeer verlegen,

Wie mag ik nu bedanken voor wat mij
in mijn leven is gegeven
Zowel het goede als al wat diepe wonden heeft gesneden

Ik verschijn nu ten tonele
Vol van blaam ben ik mij bewust,
Terdege

Gevormd door tijd, door fouten
Door tranen onbehouden
Enkel door het leven
Kan men zichzelf aanschouwen

Mijn laatste diepe buiging,
richt ik aan u allen,
Voor het doek voor de laatste keer zal vallen
Zal ik u beloven, mijn rol komt te vervallen