bodemloos
20/8/2016
de nymf....
bij de bodemloze poel
lei haar rug
tegen een zwart witte berkenstam
terwijl de zon
haar lichaam half beschijnt
ik kwam van ver terug
nam haar specifieke schoonheid op
terwijl de wind door de bladeren
als mijn gedachten zong
dan ging ik verder
zij - wachtte zeker niet op mij
ik accepteerde haar nabijheid
als een droom die weer voorbij ging
terwijl - de nacht vrijelijk terugkwam
kilte verstilt
als een stenen beeld
een van de velen - kil
op de kathedraal
in de onheilige ochtend
de nymf
bij de bodemloze poel
lei haar rug
tegen een berk
zij lachtte - specifiek - naar mij
totdat we
daarna de sterren beschenen kathedraal
driemaal rondgaan
twee kaarsen branden
met één vuur
wij - dan slapen
in een specifieke plaats
ik haar lange haren verplaats
tot haar gelaat vrij is
me nogmaals verbaas
wat die nabijheid
de nymf gelijk
met mijn gemoed doet
.
Reacties op ‘bodemloos’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!