vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wankel evenwicht
ik ben in wankel
evenwicht beland
pak iedere hand om
niet ten onder te gaan
er was al jarenlang
geen land meer te bezeilen
ben aan lager wal geraakt
maatschappelijk afgehaakt
ik dacht licht te zien
in het alternatieve circuit
het wrakhout wilde
maar niet blijven drijven
de vluchtige beloftes
het luchtig handjeklap
boden niets om in goed
perspectief naar te kijken
ik wil geen speelbal
worden van mensen en
emoties ik neem de trein
mij zullen zij snel vergeten zijn
wil melker
25/08/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
25-08-2016
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven MaatschappijReacties op ‘Wankel evenwicht’
-
Nee hoor Wil, hier op de site blijf je bij ons, zeker weten.
Verwijderde gebruiker - 25-08-2016 om 09:04