vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
het Beest
je zit me achterna
in mijn hoofd en in mijn hart
je jaagt me uit mijn dromen
terwijl ik probeer, terwijl ik tracht
me krampachtig vast te klampen
in het diepste van de nacht
aan een herinnering van jou
die door mijn bewustzijn wordt verkracht
maar dromen die vervagen
verslonden door een beest
herinneringen weggevaagd
zoals het altijd is geweest
het is een beest van tijd en ruimte
een beest wat niet bestaat
een beest wat opgefokt, alles in zijn pad opslokt
Tot zelfs jij vergaat.
Reacties op ‘het Beest’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!