nachtgedachten
De koffie loopt langzaam door het filter
je hoort het straaltje dat stroomt
simpele behoeften worden snel bevredigd
terwijl de wind langs de ramen huilt
De moeder kamt het haar van het meisje
ze gaat zo mee naar juf Sanne van groep drie
nog even morst ze met chocolademelk
terwijl het geluid door de schoorsteen lacht
De vader pakt zijn fiets uit de schuur
doet zijn broodtrommel in de zijtas
loopt door het steegje en stapt dan op
ziet ineens een hoger licht schijnen
Het meisje, de vrouw, de man
zij leven op aarde en tussen de sterren
draaien mee in het omvattende heelal
eten samen pannenkoeken met honing
Buiten hun lichtcirkel valt de duisternis
met woorden tasten ze ernaar
www.josevanrosmalen.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
18-10-2016
Over dit gedicht
gedicht over binnenwereld en buitenwereld van een gezin, het kleine en het grote, het alledaagse en het universele
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gezin Man Meisje Nacht VrouwReacties op ‘nachtgedachten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!