Herfstig

Zonde dat het licht opnieuw eerder dooft
Eerzuchtige wolken, van blauw beroofd
Stralen raken veel moeilijker naar beneden
Traan komt een gezichtsgoot afgegleden
Iedereen duwt wolkje een mist vooruit
Eindeloos veel rook, de warmte uitgebuit
Nagenoeg geen minis meer op straat
Nergens nog schaduw, wel herfstregen praat
Eigenzinnige zon gaat langzaam naar het zuiden
Genadeloos, stervende geur van alle tuinkruiden
Een kleurenpallet bladeren, de blazende wind
Nacht verdonkert, de mens minder goed gezind