vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
einde middag
in de verte
achter het bos
verbrandt de dag het veld
trekt de witte nevels
als een deken hoger op
mensen gaan naar warme huizen
waar de dag nagloeiend voortbestaat
het aansluipend donker
kruipt geruisloos
de wind morrelt mild
aan het kleppertje op de deur.
koude schijnt door de venster
en plakt het laatste licht
op de planten in het raam
de grote stoel
de glazen plaat op kleine tafel
mijn wimpers bijna neer
om het lage licht te luwen
in de verte brandt het bos
de middag tot een eind
Ingezonden door
Geplaatst op
05-11-2016
Over dit gedicht
mijmertijd
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Schemering ZonsondergangReacties op ‘einde middag’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!