1001 Gedichten
daar te zijn
altijd maar weer turen
naar horizonten
zo ver mogelijk van hier
tranende ogen tegen de wind
de meedogenloze zon
als brandend klaaglied op je voeten
onbereikbaar landschap
de zee toont slechts haar oppervlak
en verbergt het eindeloze leven
in haar buik
helder en geheim
wie proeft het zout van de tranen
op mijn lippen
daar te zijn
in de kleur van moederhuid
aan de strengen van de ziel
schommelend in de schoot van de waarheid
drinken uit de bron van wijsheid
’t is een lange tocht
voordat je mag ontkleden
om aan te schuiven
aan zoetvolle geuren
in de glanzende stammen van gerustheid.
Reacties op ‘daar te zijn’
-
Naar aanleiding van dit gedicht heb ik een pedant geschreven ('Daar'), ik hoop dat je het als blijk van waardering wilt aanvaarden (het staat in de wacht). Overigens, je moet als muzikant niet stil worden.
guido - 28-11-2016 om 21:00
-
'k Ben erg nieuwsgierig. Ik weet niet wat een 'pedant' is. Of bedoel je wellicht 'pendant', zoals in de kunst voorkomt, zijnde twee dingen, die elkaars tegengestelde zijn, maar juist daardoor elkaar versterken. Normaliter mogen ze niet zonder elkaar getoond worden.
Istvan Koning - 02-12-2016 om 16:20