vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De Singer naaimachine
Toen der tijd mijn moeder zat te pikken
zoals zij dat noemde als zij verstelde
wat oud was of te kort of te lang
trapte zij voor de wat beter gestelde
Later ook bij ons ging het iets beter
nam zij de fiets met de tassen eraan
met wat heen of weer of onderweg
trapte zij voor de pedalen en het gaan
Als mijn moeder zo de hort op was
bracht zij dertig kilometer in ’t rond
iets gepikt naar of de een of de ander
die zich aan het keerpunt er bevond
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
28-11-2016
Over dit gedicht
‘Ik moet altijd gaan als een onbestorven weduwe’, zei ons moeder als er iemand weer jarig was en ons pa dat het zijn schuld niet was.
Geef uw waardering
Op basis van 14 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Jarenvijftig JarenzestigReacties op ‘De Singer naaimachine’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!