Zoektocht zonder eind
Verdrinken in een poel van tranen
Opwaarts bewegend voor wat lucht
In het donkerte opnieuw verdwalen
Slagen slaande voor de vlucht
De weg erheen wordt weggenomen
Het zwarte neemt de overhand
Een naar gevoel van boze dromen
Blijft over van wat is aangestrand
Uitgeput liggend op zachte ondergrond
Ogen kunnen niet meer worden geopend
Gedachten sluiten eensgezind 't verbond
Opnieuw gouden bergen belovend
De opstand verloopt moeizaam
De benen voelen als verzwaard
Gevoelens toch wat meer aangenaam
Voor het laatste deel bewaard
Het gedeelte dat nog door moet
Probeert te strijden voor geluk
Blijvend verdwijnen zonder hoogmoed
Weerlegd opnieuw dit laatste stuk
De kracht te vinden voor het leven
Een blijvende zoektocht zonder eind
Jezelf steeds opnieuw vergeven
Zodat verdriet achterwaarts verdwijnt
Reacties op ‘Zoektocht zonder eind’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!