1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Bij Max Richter

Uit, ‘Het romantisch avondmaal’

Gestaag gelaten stijgt het hemellichaam
uit de takken van de kale bomen
die de stilte van plan is te verstoren noch
te bewegen bij het glijden van de sterren.

Toch slaat ergens een toon na toon de snaren aan
boven de kasten klank van het geharde hars
het geluid dat zijn weg zoekt en baant
stijgend naar het verdraaien van de sterren.

waar weer het grootse zwijgen speelt
tussen de onuitgesproken gebleven woorden
en begrepen wordt tot ver achter het besef
van de mensen onder de gestegen maan.

Guido van Geel

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

‘Wie niet horen wil, moet voelen’, zei de romanticus en deed het een en het ander.

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Guidovangeel Jangarbarek Lubomyrmelnyk Maxrichter

Reacties op ‘Bij Max Richter’

  • "Slaap de uren voorbij" sprak de wakkere componist en creëerde een meesterwerk. Weer een boeiend gedicht, waarvoor mijn dank.

    Verwijderde gebruiker - 08-01-2017 om 23:24

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Bij Max Richter