Het te ontlopen lot
Uit 'Het romantisch avondmaal'
Hij weet nog dat de avonden duurden,
duurden tot ver na middernacht
hij weet het bleef maar smeulen,
smeulen tot ver daar in het noorden
nagloeien tussen de wolkenbanden
terwijl zij maar in het as bleef porren
tot het een heel mooi silhouet deed zien
waar later vet het een en ander stoorde
halve eeuwen komen halve eeuwen gaan
als valappels langs een moddersloot
van kunst naar kitsch tot wrange grap
rot het hele zooitje tot zwarte drab.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
27-01-2017
Over dit gedicht
'Samen oud worden', zei hij en zij zag de buik al hangen.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geraniums Guidovangeel HuwelijkReacties op ‘Het te ontlopen lot’
-
'Gezocht m/v' is bij mij een lege pagina. Wat je mannelijk of vrouwelijk zocht...blijft vooralsnog een raadsel.
Istvan Koning - 13-02-2017 om 20:41
-
"Le Grand Bouffe". Prachtgedicht met een vette lach tot slot. Overigens een heerlijk woord "valappels".
Istvan Koning - 13-02-2017 om 20:44