Stilzwijgend grijs

je schemerde
stilzwijgend grijs
alleen je blik
uit vochtige ogen
kleurde zwart wit

schouders
licht gebogen
je zachte stem
sprak over hem met
ondertonen van verdriet

hij was er niet
al maanden geen
bericht en niemand
die ook maar iets van
zijn verblijfplaats wist

na duizend
handen en gezichten
ben jij hier beland
wachtend op zijn eerste
levensteken uit de overkant


wil melker
28/01/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl