eten

Verschrikkelijk,
dat eten.
Het is gewoon walgelijk,
het kan gewoon niet.

Moedeloos,
het moet eruit.
Het maakt niet uit hoe,
het hoort niet in mij.

Walgelijk,
dat eten op tafel.
Het mag niet in mij,
want dan gaat het mis.

Hopeloos,
zit te trillen in mijn tuigje.
Al die calorieen en vetten,
het mag gewoon niet.

Voorzichtig
het mag niet opvallen.
Dat mag het nooit,
want dan houden ze me tegen.

Stiekem,
het moet eruit.
Zolang niemand wat weet,
zal niemand iets vermoedden.

Moe,
van elke dag die strijd.
Probeer het te verbergen,
maar mijn lichaam gaat achteruit.

Misselijk,
mijn maag draait bij het idee.
Hopelijk verlost,
van dat walgelijk idee.