Handen

Uit 'Het romantisch avondmaal'

Ze liepen over de verlaten wegen
zonder dat de handen nader kwamen
die hen wachtten te reiken te dienen.

dat het huis stond plots verschenen
met alle ramen in volle gloed
en de deuren stralend open uitgestald.

Verlegen traden zij in het licht
waar de warmte rondom hen was
en de gouden graal glinsterend baadde.

Stonden zij en zij zijn handen voelden
en alles zwevend zijn aanvang nam
liepen zij liepen zij ín het laatste maal.

Guido van Geel