vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
de zachtste plek
21/2/2017
de zachtste plek
die je moet verlaten
is als haar kristallen lach
die je reeds lang heeft achtergelaten
voor jouw
enkel
de wijdse eenzame straten
met een hemels vergezicht
zoals je gedachten
als verbrande papierfragmentjes
neerdwarrelen in je innerlijke hoofd
als de eifeltoren
in sneeuw opgeschud
de zachtste plek
die je emoties evenaart
alsof gevoelens
de evenaar op de aarde waren
je de jungle hoorde krijsen
als je haar in je armen zou hijsen
tot de volgende zon
je ademend van haar adem ontwaakt
de zachtste plek
ergens in Neverland
Reacties op ‘de zachtste plek’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!