Reis door het brein

De reis door het brein
Voelt men aan als een ravijn
Ineens is het er
Spring je er in
Is het ver
Tot je op de bodem valt
Tot je op de bodem knalt

Waar men in een doolhof beland
Soms er makkelijk uit te gaan
Maar meestal in een gang waar enge spinnen staan
Je komt je angsten tegen
Degene die jij zo zal vrezen
Ontlopen doe je dan
Het gevoel dat je die angst niet aan kan.
Het doolhof leeft
Het doolhof geeft

Bij sommige is het slechts een klein deel donker
Maar bij andere is het doolhof pikzwart
Het lijkt van buiten licht rood
Maar bij mij eenmaal binnen gekomen loop je in de goot
Mijn brein houd je vast in zijn doolhof
Af en toe laat ik iemand vrij
Want ze maken me niet meer blij
Sommige versteen ik tot klei

Maar eenmaal in het midden van mijn brein
Is er een gat
Kijk maar fijn
Naar beneden
Beneden is het niet zwart
Want je ziet mijn hart