Optuig in mijn geest

ik hoor het ruizelen
van woorden uit de
bomen van mijn dromen
die ik optuig in mijn geest

het is een feest
van groene blaadjes
prille tonen op muziek van
lente als de winter is geweest

in kleur bloeien akkoorden
als zinnen zich formeren
volgens regelen der kunst
schrappen en opnieuw proberen

wind draagt traag
wat inspiratie aan als
het ritme stokt door een
kleine dissonant aan het slot

als dat is opgelost
vloeien strofen in warme
harmonie uit de melodie
waarin ze waren opgesloten


wil melker
22/04/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl