Spiegel van de nacht
de grove vezels
op de rug van het tapijt
zijn gemaakt op het
trotseren van de eeuwigheid
in grijze stof
verbinden zij hun
schoonheid met de aarde in
het dragen van de werkelijkheid
tijd en plaats
bepalen in grote lijnen
het weefpatroon dat opgevuld
wordt met persoonlijke structuren
in voortborduren
zien we ogen en de lach uit
het leven van mensen die werken
en slapen in de spiegel van de nacht
maar ook de mooiste
garens rafelen op den duur
omdat zon en licht contrasten doen
verschieten met hun intense vuur
nog glinsteren wat
onderhuidse beelden in
het lang schijnend avondrood
versleten in het aanschijn van de dood
wil melker
24/04/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
24-04-2017
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven MaatschappijReacties op ‘Spiegel van de nacht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!