Als sterren konden vallen

Ik heb de stilte van de nacht gekend
voor de eerste keer heb ik tegen het donker gekund
wanneer iedereen lag te slapen
dacht ik aan mijn lief dat in slaap viel
voordat hij op verzenden drukte
aan mijn docent onder het dak
van onafgewerkte regels die net als linialen waren
ze kwamen te hard aan.

De hoeken van mijn bed
waren zo fijn en zo warm
honderd en twee auto's passeerden in mijn straat
mijn oren konden geen geluidsgolven meer weigeren.
Naalden plantten zich in mijn hoofd
die hebben al mijn woede die van buitenaf kwam vernietigd.
Ik heb geen zin meer om te rollen
nu op dat moment zou ik graag
ik zou graag hebben dat wij alleen in een kleedkamer staan
elkaar betasten tot we de top van erotiek hebben bereikt
voor mij ben je de kosmos die zich verdeelt in twee
de klok die altijd tikt ook al kijkt niemand naar haar.

Ik heb je geleerd hoe je subtiel van mij moest houden
hoe je je naam van rechts naar links moest schrijven
dingen die je noteerde om telkens gelezen te worden.

Ik hield van je omdat je altijd je korsten opat
en vaseline nooit kleefde aan je schoenen.
Ik hield van je omdat je altijd naast het zebrapad overstak
en jeugdbewegingen je niet interesseerden.

De nacht werd mijn kaarslicht dat nooit smolt
van uitblazen was er geen sprake
ik verlangde alleen dat je naast me kwam liggen.