1001 Gedichten
Chaos
De blozende chaos in zijn hoofd
is nu als grenzeloos zonlicht,
onstuimig op de dag gericht
ik schrijf hem , schets hem, zo ruw nog
pennestreken uitbundigheid
kleuren soms zijn onzekerheid
soms zie ik verlegen trillingen
in zijn donkere oogopslag
houvast zoeken in zijn lach
zijn focus zo helder, ondertussen
beelden denkend, woorden dromend,
opnieuw zichzelf tegenkomend
Nu meer onbevangen dan voorheen
vangen zijn ogen schemerlicht
misleidt hij door zijn aangezicht
wonderlijk hoe hij, ruwer dan geschetst,
steevast geluk zoekt in het fijne,
zo zachte licht tussen de lijnen
Reacties op ‘Chaos’
-
Mooie observatie, geschreven vanuit een verzachtend en schenkend hart. Wat de Fransen noemen "un coeur amoureux" Wat je in werkelijkheid prachtig beschrijft is je onvoorwaardelijke overgave aan de liefde, die je hoopt, meent te vinden of naar ik je toewens, gevonden hebt. Elke man zou stil en verlegen worden bij zulk een schitterende aubade. Elke andere man, die dit leest, zou zich de vrouw wensen, die het zo perfect onder woorden kan brengen. Al was het maar voor even.
Istvan Koning - 11-07-2017 om 10:35
-
Dank je wel. Ik ben in ieder geval blij dat ik zo nog kan kijken. Geen liefde voor mij , althans niet op deze wijze. Maar ik heb geduld, ga ook niet voor minder
Verwijderde gebruiker - 11-07-2017 om 10:49