vorige gedicht
vorige gedicht
tranen
regen
zijn het tranen die gestaag vallen uit het niets
zijn het gevoelens gesmolten uit het ijs
zijn het druppels verenigt tot een geheel
zijn het tekenen van verkoeling en voedsel
zijn het onmisbare moleculen om te leven
ja alles is waar, zonder water geen leven geen kans
we bestaan als stervelingen hoofdzakelijk uit dat vocht
wat water heet, ook regen kan niet zonder
regen zonder water is als leven zonder mens
en mocht ik ooit kiezen, ook al is het mijn laatste wens
wil ik water zijn en als het kan een flinke plens
spatten en spetteren wil ik elke dag, dat is mijn grootste wens!
jan bonthuis
Ingezonden door
Geplaatst op
29-07-2017
Over dit gedicht
verdriet
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
WaterReacties op ‘tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!