1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

verdoofd

Ik zie de vogels,
maar ik hoor zie niet.
Ik zie de zon,
maar ik voel haar warmte niet.

Elke dag hetzelfde,
elke dag de pijn.
Elke dag is het zwart,
elke dag onzeker zijn.

De tranen die vallen,
en in het niets vergaan.
Ik blijf maar vallen,
maar ik ga elke keer weer staan.

Maar hoelang kan ik nog vechten,
voor mijn eigen ik,
Ik voel de handen om mijn keel,
het is net of ik stik.

Ik blijf om me heen slaan,
het gevoel mezelf te moeten beschermen.
Maar elke keer voel ik me klein,
en de problemen lijken bergen.

Slapen is alles,
wat ik nog wil.
Maar als ik dat doe,
sta ik alleen nog maar stil.

Laat me sterven,
Maak me blij
Mijn laatste lucht,
en ik ben vrij.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Verdooft

Reacties op ‘verdoofd’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

verdoofd