vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Oplichtend sterrenstof
ik zie ze gaan
als strepen aan de hemel
hun zielen helemaal vooraan
geen ballast of
verder aards omhulsel
alleen kristal markeert de vaart
tot waar de tijd
zijn grenzen lost en naadloos
overgaat in eeuwigheid
ze zijn vervlogen
in oplichtend sterrenstof
met vurig laatste groet
hun speelsheid is weer
samen delen zij stralen nu
oneindigheid op de voorste rij
wil melker
20/08/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Oplichtend sterrenstof’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!