Stukje zekerheid
mag ik nog een
stukje zekerheid
waar kracht en lach
al jarenlang façade zijn
in toenemende pijn
fragiel balanceer ik
op dat evenwicht
kijk in de verte naar
het perspectief dat ik
ooit droomde en nu zo mis
met cape en
baret heb ik mij
waardig neergezet
kleur woorden
op het blanco doek
maar het is niet
genoeg om als poëet
mensen te onderwijzen
zij willen contact en liefde
vooral in echte bewijzen
heb mezelf weggedaan
in goede doelen
aan de overkant
gelukkig ben ik hier
nog overeind gebleven
maar mijn zekerheden
zijn verdwenen
dwaal rusteloos rond
zoek houvast mag ik
vandaag jouw blijde lach
wil melker
17/09/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
17-09-2017
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Maatschappij OnzekerheidReacties op ‘Stukje zekerheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!