1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Vaak vlamt rood

ik ben al
een tijdje vergeten
de stenen te raken

hun krachten te voelen
verhalen te horen over
hoe zij ooit werden geboren

ook hier delen zij ongewild
in de spanning van leven
al zijn zij verstild in bewegen

waar steen en glas
versmelten kleuren lijnen
het intense lijden aan elkaar

vaak vlamt rood
de nood van te veel energie
geeft daar haar pijnen bloot

in variaties blauw
snijdt heldere kou
uit ijstijden ons tegemoet

groen noorderlicht is
gestift in brekend zicht
scherft zijn dansende groet

ik hoor het
zachte fluisteren
onder mijn warme handen

wij hebben elkaar gevonden
hun elementaire bronnen
zullen eeuwigheid branden


wil melker
10/10/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Edelstenen Stenen

Reacties op ‘Vaak vlamt rood’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Vaak vlamt rood