Maar huis

Verdorie hoe duidelijk moet ik zijn.
Inmiddels vind ik het echt niet meer fijn.
Ik wil Vera gewoon weer bij ons in huis.
Dat is namelijk haar thuis.
Ik heb haar inmiddels 5 weken amper gezien.
Voor mij is dat behoorlijk afzien.
Elke keer krijg ik de vraag
Kan je het nu wel aan?
Let op je gezondheid denk daaraan!
Ja! Dat doe ik ook echt wel.
Maar zo raak ik steeds meer met mezelf in de knel.
Zodra het over Vera gaat
Wordt ik erg verdrietig en enigzins kwaad.
Telkens zeggen ze het weer.
Waarom moet dat toch elke keer.
Dat het voor Vera bij Opa en Oma op dit moment beter is.
Snappen ze nu niet dat ik haar ontzettend mis.
Ik ben ontzettend blij met de hulp die we krijgen.
Maar mijn emoties kan ik niet blijven verzwijgen.
Ik raak op dit moment er gauw overstuur.
En loop ikzelf constant tegen de muur.
Vera het liefste zou ik je nu gelijk komen halen.
Dan kan mama ook weer enigzins gaan stralen.

Geschreven door Wendy Tap