Lisaatje

De avond wandelt op zijn stilte.

Ik zie een man
met skoebidoe haren
hij haalt zijn gsm naar boven
als achtergrond heeft hij de Mona Lisa staan

ik vraag waarom zij
hij kijkt me aan met spanning tussen zijn ogen
uit zijn andere broekzak haalt hij
een verwrongen notitiepapiertje
waarop meerdere keuzes staan:

A) zij herinnert me welke naam mijn verdriet heeft
B) omdat iedereen haar kent
C) ze doet me denken aan mijn moeder
D) het is eigenlijk voor het landschap

en ik moest lachen
niets is juist en niets is fout
het is ethisch allemaal aanvaardbaar

lachen omdat hij voor alles
een onderliggend niveau zoekt
lachen omdat hij zelf het antwoord niet weet
lachen omdat zij ook naar ons lacht

lachen